Finisaż wystawy Leszka Oprządka "Zbiory i połączenia"
Przy okazji finisażu pierwszej indywidualnej wystawy Leszka Oprządka "Zbiory i połączenia" " w MOLSKI gallery miała miejsce niezwykła rozmowa, którą przeprowadziła z artystą kuratorka przedsięwzięcia dr. Agnieszka Tes.
Mieliśmy przyjemność posłuchać o początkach twórczości Oprządka o licznych źródłach inspiracji, relacjach z autorytetami oraz osobistej więzi ze sztuką i naturą.
Natura i geometria
Punktem wyjścia procesu twórczego nie jest w tym przypadku aprioryczna idea zrodzona na poziomie intelektualnym, ale często pozornie nieistotny impuls płynący od świata zewnętrznego: obraz, kamień, kawałek znalezionego drzewa, dostrzeżenie przypadkowego układu form. Rzeźbiarz poproszony o wypowiedź przy okazji otwarcia wystawy Zbiory i połączenia w Galerii Molskiego podkreślił, iż jego sztuka nie powstaje w poczuciu oderwania od całości, ale przeciwnie, immanentnie wyrasta ze stosunku do natury i kontaktu z nią, z odczytywania świata jako swego rodzaju wielkiego, niezmiennie trwającego dzieła, w którym wszyscy uczestniczymy. Nie dziwi zatem, że Oprządek wybiera materiały pochodzące wprost z natury i preferuje techniki oparte na jej komponentach. Na przykład w drewnianych pracach ingerencja artystyczna zainspirowana jest bezpośrednio danymi przez przyrodę kształtami, wchodzi z nimi w symbiozę w niemałym stopniu zachowując czytelność pierwotnego wyglądu. Można w tym kontekście przywołać choćby dzieła pokazywane w Poznaniu, takie jak: Partenonas, Brama, Przejście. Nawet jednak kiedy dochodzi do bardziej zdecydowanej obróbki rzeźbiarskiej oraz wykańczania poszczególnych obiektów przez opalenie drewna, nadawanie im szlachetnego odcienia czerni, to twórca daleki jest od akademickiego wygładzania powierzchni, preferując „twarde” ciosanie o archaicznym, a nawet prymitywnym rodowodzie. I tu przywołajmy rzeźby takie jak: Noc, Reaktor, Ładunek, Stożek czy Szczepienie. Innym przykładem wykorzystywania bogactwa przyrody są prezentowane na ekspozycji „reliefy” z rytmicznie ułożonych łupinek orzechów buka, wyrzucanych przez morze i znajdywanych przez twórcę na greckiej plaży (Zbiór pierwszy, Zbiór drugi).
dr Agnieszka Tes