Asareh Akasheh/Anna Myszkowiak Ta sama organiczna powłoka

Asareh Akasheh/Anna Myszkowiak 

Ta sama organiczna powłoka 

Wystawa pt. "Ta sama organiczna powłoka" konfrontuje twórczość dwóch wyjątkowych artystek – pochodzącej z Teheranu Asareh Akasheh oraz młodej polskiej rzeźbiarki Anny Myszkowiak. Akasheh tworzy prace z własnoręcznie wytwarzanego papieru, na którym, używając tuszu, odciska fragmenty swojego ciała. Myszkowiak konstruuje swoje obiekty z materiałów codziennego użytku, takich jak papier do pieczenia, nici, koce czy prześcieradła. Pomimo młodego wieku przejawia wysoki stopień dojrzałości artystycznej, co ujawnia się w jej pracach. 

Analizując dzieła obu artystek, odnajdujemy idee łączące ich twórczość. Obie poddają refleksji psychologiczną i estetyczną wizję ciała. W zestawieniu ich prac uwaga zostaje skierowana na struktury przypominające ludzką skórę. Te artystycznie organiczne powłoki, pomimo fenomenologicznego podobieństwa, metaforycznie pełnią te same funkcje. 
Akasheh bada, w jaki sposób stworzone przez nią "tkanki" papieru zmieniają się z upływem czasu i poddają wewnętrznej transformacji. W jej pracach "ciała" ulegają dezintegracji, a rozproszone elementy funkcjonują jako miejsca – symbole przechowywania przeżyć. Odnoszą się one do estetycznych i politycznych koncepcji wpisanych w społeczny ustrój Iranu. Symboliczne papierowe ciało nieustannie rozpada się na małe fragmenty, które nigdy nie stworzą jednej, spójnej całości. Pracom towarzyszy koncepcja "powtarzania bez powielania", odnosząca się do autoeksploracji – podróży w gąb siebie i poszukiwania własnej tożsamości. 

Myszkowiak w swoich abiektalnych kompozycjach odnosi się do wieloaspektowości dotyku. Dotyk można zarówno dawać, jak i przyjmować, a każda z tych czynności przekracza granicę, jaką stanowi ludzkie ciało. Skóra to powłoka chroniąca przed wpływami zewnętrznymi, ale zarazem umożliwiająca ich wewnętrzną infiltrację. Dotyk jako nośnik zmysłowych doznań umożliwia interakcje społeczne i kształtuje psychiczny wymiar skóry. Artystka odnosi się do doświadczenia choroby – autoimmunologicznego zapalenia skóry – które, jak sama przyznaje, ukształtowało jej artystyczną wrażliwość. W jej pracach skóra jawi się jako powłoka – maska lub kurtyna, w której wyłania się poczucie "ja" i "nie-ja". 

Ekspozycja "Ta sama organiczna powłoka" opowiada o tym, jak poprzez skórę i jej zmysłowe aspekty odbieramy oraz rejestrujemy rzeczywistość. Prezentowane dzieła, do złudzenia przypominające ludzką skórę, jawić się będą niczym kartki wyrwane z pamiętnika, zawierające najskrytsze wspomnienia. Skóra to symbol tożsamości, nośnik przeżyć, miejsce przechowywania emocji i przestrzeń intymności. Obie artystki przykładają dużą wagę do materii, z którą pracują. Starają się ją rozumieć i wsłuchiwać się w jej właściwości, nie przekraczając jej wewnętrznych granic. Jej możliwości i potencjał stanowią oś formalną, wokół której budowane są kolejne znaczenia i symbole prezentowanych dzieł. Na wystawie w MOLSKI Gallery zaprezentowane zostaną prace obu artystek stworzone na przestrzeni ostatnich lat oraz najnowsze kompozycje przygotowane specjalnie w ramach wspólnego artystycznego dialogu. 

Wernisaż: 11.04.2025 godz.18:00  
Wystawa: 12.04. - 30.05.2025  
MOLSKI gallery  
Aleja Wielkopolska 65A  
60 – 603 Poznań