Starowieyski

Tym co wyróżnia Antoniego Starowieyskiego na tle innych współczesnych mu polskich twórców jest poetyka w operowaniu formą i kolorem. Jego prace poprzez swoją syntetyczność polegającą na oczyszczeniu pola obrazowego ze wszystkich zbędnych elementów są dla odbiorcy łatwym obiektem w procesie percepcji. Oko nie jest rozproszone przez mnogość przedmiotów dzięki czemu może skupić się na zwizualizowanych przez Starowieyskiego relacjach pomiędzy światem zewnętrznym a wewnętrznym - metaforycznie ujętym na obrazie.

Atmosfera intymności płynąca z jego dzieł umożliwia widzowi wniknięcie do swego wnętrza i odkrycie ów ważnej dla Starowieyskiego sferyczności zarówno w swym ciele jak i otaczającej go materialnej i niematerialnej rzeczywistości. Jego prace nie ingerują w świat poza obrazowy i nie ma ją być świadectwem mnogości niewidzialnych rzeczywistości. Są jedynie symultanicznym nośnikiem generującym sytuację zawieszenia pomiędzy jednym a drugim zdarzeniem dziejącym się zarówno w umyśle człowieka jak i w absorbującym go świecie.