Edward Krasiński
Ukazanie nieuchwytnej nieskończoności poprzez subtelną materializację i wizualizację jej obecności. Coś, co teoretycznie może wydawać się niemożliwe do zrealizowania dla Edwarda Krasińskiego okazało się być wręcz przerażająco banalne. Niemalże wszędzie pojawiająca się niebieska szeroka na 19 mm i umieszczona na wysokości 1,3 m linia stała się medium z jednej strony uświadamiającym odbiorcy pojęcie ogromu rzeczywistości zaś z drugiej wręcz depresyjnie wskazująca na nietrwałość i sugestywność jego bytu. Rezygnacja z mnogości środków formalnych na rzecz minimalizmu wyraża ironiczne podejście artysty do klasycznych kanonów sztuki oraz otaczającej go jako artystę oraz sztukę rzeczywistości. Ów postawa pozwoliła na konceptualną autonomiczność linii będącej głównym środkiem artystycznego wyrazu, co stawia Krasińskiego na czele polskich twórców awangardy.
„B”, Fundacja Galerii Foksal, Warszawa, Polska
„Pojmowanie bytu. Ciemność. Nieskończoność. Codzienność.” Kyoto City University od Arts, Kyoto, Japonia
“Ostalgia”, New Museum w Nowym Jorku, USA
„Blue Scotch”, Starmach Gallery, Kraków, Polska
„Rzeźba polska”, Musee d’art. Moderne de la Ville de Paris, Paryż, Francja
